qíng xiàn hū yán ㄑㄧㄥˊ ㄒㄧㄢˋ ㄏㄨ ㄧㄢˊ 情见乎言(情見乎言) 同“ 情见乎辞 ”。《三国志·蜀志·诸葛亮传》“谓为信然” 南朝 宋 裴松之 注:“以 诸葛亮 之鉴识,岂不能自审其分乎?夫其高吟俟时,情见乎言,志气所存,既已定於其始矣。”
The writer's sincerity shines through his words
情(qíng)
见(jiàn xiàn)
乎(hū)
言(yán)